Κολέγιο Δελασάλ: Γυμνάσιο-Λύκειο

Η καθημερινότητά μας βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην ικανότητά μας να βλέπουμε. Η ξαφνική απώλεια της όρασής μας δε θα μας καθιστούσε απλώς τυφλούς αλλά και αυτόματα ανίκανους να ανταποκριθούμε σε πολλές πτυχές της ζωής μας.

Οι περισσότεροι από εμάς θεωρούμε το δώρο της όρασης και τα επακόλουθά του ως κάτι το αυτονόητο. Ωστόσο, υπάρχουν συνάνθρωποί μας οι οποίοι δε στάθηκαν τόσο τυχεροί. Οι δάσκαλοι στο Δημοτικό Σχολείο Τυφλών Θεσσαλονίκης πραγματοποιούν ένα μοναδικό έργο: βοηθούν παιδιά σχολικής ηλικίας να ξεπεράσουν κάποια από τα εμπόδια και να γίνονται κάθε μέρα καλύτερα μέσα από τα μοναδικά ταλέντα που διαθέτουν.

Εμείς, οι μαθητές της Γ’ Λυκείου, μαζί με τους συνοδούς καθηγητές, τον κ. Γ. Δρογκούλα και την κ. Γ. Τσιφτελίδου, είχαμε την ευκαιρία να ξεφύγουμε για λίγο από την πιεστική μας καθημερινότητα και να γνωρίσουμε αυτά τα μοναδικά παιδιά, που μας έδωσαν την ευκαιρία να γνωριστούμε καλύτερα και να διασκεδάσουμε παρέα. Γελάσαμε, χορέψαμε, τραγουδήσαμε, παίξαμε παιχνίδια που είχαμε ξεχάσει από χρόνια, μάθαμε την αλφαβήτα σε κώδικα Braille, μα πάνω από όλα, ήρθαμε σε επαφή με παιδιά τα οποία γέμισαν την καρδιά μας με αγάπη, χαρά και θαυμασμό.

Όπως συμβαίνει συχνά σε τέτοιες καταστάσεις, τα λόγια δε φθάνουν να εκφράσουν αυτό που αισθανθήκαμε κατά τη διάρκεια αυτής της εμπειρίας. Ωστόσο, ένα πράγμα είναι σίγουρο: θα είναι δύσκολο για τον οποιονδήποτε να ξεχάσει τα μικρά αυτά προσωπάκια που μας έκαναν να δούμε για λίγο τι συμβαίνει έξω από τον μικρόκοσμό μας, να ξεχάσουμε, έστω και για λίγες ώρες, ό,τι μας βασανίζει και μας τρομάζει και να σκεφτούμε τον διπλανό μας.

Σας ευχαριστούμε, παιδιά, που μας δείξατε πώς μοιάζει ο κόσμος μέσα από τα δικά σας μάτια!